Μάριο Μπενεδέτι (1920-2009)

Ακόμη

Εξακολουθώ να μην πιστεύω

έρχεσαι δίπλα μου

και η νύχτα είναι μια χούφτα

αστεριών και ευθυμίας

δακτύλων γεύσεις ακούω και βλέπω

το πρόσωπό σου το μεγάλο σου διασκελισμό

τα χέρια σου, και ακόμα

ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω

ότι η επιστροφή σου έχει πολλά

να κάνει με σένα και με μένα

και για ξόρκι το λέω

και για τις αμφιβολίες το τραγουδώ

κανείς ποτέ δεν θα σε αντικαταστήσει

και τα πιο ασήμαντα πράγματα

αλλάζουν σε θεμελιώδεις

επειδή γυρνάς στο σπίτι

ωστόσο εξακολουθώ να

αμφιβάλλω σε αυτήν την τύχη

γιατί ο ουρανός σε έχει

μου φαίνεται φαντασία.

Αλλά έρχεσαι και είναι σίγουρο

και έρχεσαι με το βλέμμα σου

και γι’ αυτό η άφιξή σου

κάνει μαγικό το μέλλον

ακόμη και αν δεν είναι πάντα κατανοητές

οι ενοχές μου και οι καταστροφές μου

αλλά ξέρω ότι στα χέρια σου

ο κόσμος έχει νόημα

και αν φιλήσω με τόλμη

και το μυστήριο των χειλιών σου

δεν θα υπάρχουν αμφιβολίες ή άσχημες γεύσεις

θα σ 'αγαπώ περισσότερο ακόμη.